Anti-pestbeleid

Slachtoffers van pesten hebben het in de school erg moeilijk. Verdriet, angst en eenzaamheid zijn voor hen terugkerende dagelijkse gevoelens. Soms wordt het voor hen onhoudbaar, worden kinderen depressief, ziek, …

Als ouder wil je dat jouw kind dit nooit overkomt. Toch is het evenmin een pretje als je hoort dat je kind een pestkop is. Het doet pijn als anderen je kind beschuldigen, hoe lastig je kind thuis ook mag zijn. Je krijgt als ouder het gevoel dat je gefaald hebt. En - hoe zeer je ook je best hebt gedaan- hoe pak je zulk probleem dan best aan?

Vergeet ook niet dat kinderen die als toeschouwers worden beschouwd, onder pesten zullen lijden. Uit angst voor pesters gaan ze meedoen aan de pesterijen. Er ontstaat een klimaat van onveiligheid, waarin kinderen zich onoprecht en asociaal gedragen. Spontaan en vrij  spelen is er niet meer bij.

Zowel leerkrachten, ouders als kinderen zijn medeverantwoordelijk opdat het welbevinden van ieder kind optimaal blijft. Daarom is het belangrijk binnen onze school het pesten een halt toe te roepen.

Met ons beleidsplan willen we:

• duidelijk omschrijven wat we verstaan onder pesten.
• expliciet onderschrijven dat we pesten niet tolereren.
• iedereen betrekken in onze strijd tegen pesten door bewustmaking van de gevolgen ervan.
• beschrijven hoe we pesten willen aanpakken.
• de rol van iedere betrokkene kaderen.